Fotografías da concentración na Praza do Obradoiro o día 7 de abril de 2025.

Publicado en Galeria fotos | Deixa un comentario

Comunicado da concentración na Praza do Obradoiro do día 7 de abril de 2025

UN novo primeiro luns de mes estamos nesta praza fieis ao noso lema de
GOBERNE QUEN GOBERNE AS PENSIÓNS DEFÉNDENSE.
RETOMAMOS HOXE o tema da Revalorización das Pensións en Galicia no 2025,
conforme ao IPC/MEDIA/INTERANUAL e con efectividade do 1/01/2025. Non
tratamos este tema no mes de Febreiro debido á urxencia de abordar outros
asuntos derivados da non convalidación o 22/01/ 2025, polo Congreso dos
Deputados, do chamado Decreto Ómnibus, que e entre outros moitos temas
contemplaba a Revalorización das Pensións para o ano 2025.
Esta Revalorización, a mesma para todo o Estado, si foi convalidada no Congreso
dos Deputados na sesión do 28/01/2025, e beneficia en Galicia a 699.894
pensionistas, das que son mulleres 351.665 e homes 341.665. Comparando esta
cifra co número de pensións efectivas 782.002, dedúcese que a lo menos 83.108
pensionistas cobran en Galicia dúas pensións, cousa habitual cando se trata de
Pensións de Viuvez
O importe da Revalorización, contida no Decreto Convalidado fixa:
 Un 2,8% para as Pensións Contributivas e Prestacións non Contributivas
coas seguintes variantes:

  • As Pensións Máximas revalorizaranse nun 2,9% ao aplicárselle un incentivo
    adicional do 0,115%, en compensación polo incremento que van ter as Bases
    de cotización no período 2025-2050.
  • As Pensións Mínimas revalorizaranse nun 6%, que pode chegar ao 9,1%
    no caso das pensións con cónxuxe a cargo ou de Viuvez con cargas
    familiares.
     As Prestacións non Contributivas, que cobran 36.688 beneficiarios en
    Galicia, revalorizaranse nun 9%, ao que engadir o Complemento de pago
    único por importe de 208 euros/ano, que xa pagou a Xunta este mes de
    marzo, para o caso das pensións non Contributivas de Xubilación e Invalidez
    .
    Da comparación dos importes que as Pensións teñen en Galicia respecto do resto
    do Estado, DEDÚCESE QUE EXISTE UNHA CLARA FENDA que prexudica a
    GALICIA fronte ao ESTADO deste xeito:
  • A Pensión Media do Sistema en Galicia, de 1.110 euros, é 194 euros /mes menor
    que a do Estado, de 1.304 euros.
  • A Pensión Media de Xubilación en Galicia, de 1272 euros, é 225 euros/mes
    menor que a do Estado, de 1.497 euros
  • A Pensión Media de Incapacidade Permanente en Galicia, de 1.085 euros, é 119
    euros/mes menor que a do Estado, de 1.204,96 euros.
  • A pensión Media de Viuvez en Galicia, de 785 euros, é 138 euros/mes menor que
    a do Estado, de 931 euros.
  • A Pensión Media de Orfandade en Galicia, de 512 euros, é 13 euros/mes menor
    que a do Estado, de 523,63 euros.
  • A Pensión Media a favor de Familia en Galicia, de 674 euros, é 91 euros/mes
    menor que a do Estado, de 765 euros.
  • A Pensión Media de AUTÓNOMOS EN Galicia, de 800 euros, é 193 euros/mes
    menor que a do Estado, de 993 euros
    Da Comparación dos importes que as pensións teñen nas diferentes
    Comunidades Autónomas DEDÚCESE QUE EXISTE UNHA FENDA entre elas,
    así:
  • A Comunidade Autónoma con maior porcentaxe de pensionistas que cobran
    menos de 1000 euros/mes é Galicia (60,24%), seguida de Estremadura (59%) e de
    Andalucía (57,3%). Pola contra o País Vasco presenta unha porcentaxe do
    33,39% e Madrid un 38,89%.
    Subliñar non obstante que dentro das propias Comunidades existen diferencias
    entre as provincias, así no caso do País Vasco, cunha pensión media de 1.825
    euros, en Bizkaia é de 1.860 euros, en Araba de 1.841 euros e en Gipuzkoa de
    1.770.
    Isto mesmo sucede en Galicia, onde a Pensión Media é de 1.281, por provincias, é
    Coruña 1.339, Pontevedra 1.334, Lugo 1.147 e Ourense 1.064 euros.
    QUE GALICIA se sitúe á cola das Comunidades Autónomas, so por diante de
    Estremadura, coa pensións mais baixas, confírmase tamén no Informe elaborado
    no ano 2024 pola “Rede Europea de loita contra a Pobreza e a Exclusión Social”,
    que recolle que o índice de empobrecemento en Galicia das persoas maiores de 65
    anos non aumenta pero si se mantén, coa clara repercusión que elo ten na Perda
    de Poder Adquisitivo das Pensións.
    Este Informe tamén recolle que 375.658 pensionistas, isto é o 48,4% do total,
    perciben pensións por baixo do Limiar da Pobreza, situado no ano 2025 en 923
    euros/mes e, deles, 75.316 isto é o 20,2% sitúase no Limiar da Pobreza Severa ,
    cobrando pensións por baixo de 800 euros/mes.
    O Informe fala de que a taxa de Pobreza en Galicia queda fixada no 47,2%, no
    resto do Estado no 34,2% e no País Vasco no 23,8%.
    .
    Faremos agora algunha referencia ás Fendas de Xénero nos salarios, nas pensións
    ou no emprego, que no caso de Galicia, segundo un Informe de CCOO con
    ocasión do 8 de Marzo, supón case 5.000 euros menos ao ano para as mulleres
    traballadoras, feito que sitúa a Fenda de Xénero nos Salarios no 22,5% respecto
    dos home e que, por mor das baixas cotizacións, agrávase para o caso das
    pensións, que pasa a ser do 31,7%.
    Fálase asemade de que o 40% das asalariadas gañan menos do Salario Mínimo
    Interprofesional, hoxe de 1.184 euros/mes, feito que reflexa a inxusta desigualdade
    que aínda hoxe sofren as mulleres no mercado laboral e que, como tantas veces
    indicamos, terá reflexo na Fenda de Xénero nas Pensións .
    Outro Informe, esta vez da UXT, publicado con ocasión do 8 de Marzo sobre a
    situación socio laboral das mulleres en Galicia, indica que o emprego feminino
    medrou fronte ao masculino, como reflexa o aumento das afiliacións á Seguridade
    Social, onde as mulleres representan hoxe o 49,4% respecto dos homes .
    Os últimos datos da EPA “Enquisa da Poboación Activa” sitúan o traballo das
    mulleres nun 84% como Empregadas do Fogar e Coidados de Maiores e
    Dependentes (6 de cada 10 contratos son asinados por mulleres); tamén son
    maioría respecto dos homes no Réxime Especial Agrario e o 40% no Réxime
    Especial do Mar (marisqueiras) .
    Para algúns, estes datos indican que REMATAR coa Fenda dos Coidados é
    Imprescindible para poder eliminar a discriminación que aínda hoxe padecen as
    mulleres, así como poñer coto á precariedade e temporalidade que presentan
    estes sectores tan Feminizados, que están sendo capaces de crear situacións de
    subordinación socio laborais, que perpetúa e retroalimenta a desigualdade e a
    discriminación das mulleres O dato fica ser relevante, no ano 2024 o 63% dos
    contratos a tempo parcial asinados, foron de mulleres.
    Queremos tamén referirnos ao Informe que a Federación de Asociacións de
    Mulleres Rurais de Galicia fixo público o pasado 8 de Marzo, onde ademais de
    criticar as nulas actuacións que a Xunta de Galicia leva feito nesta materia,
    móstranos un panorama de poboación envellecida con maioría de mulleres, que
    perciben pensións de 421 euros menos que a dos homes e Salarios cunha
    Fenda dun 36,7%.
    Xa por último resinar que, cando se fala da Sostibilidade do Sistema de Pensións, o
    indicador de “Ratio Cotizantes por Pensionistas” resulta de novo desfavorable no
    caso de Galicia, onde acada o valor de 1,5 (o que significa que 1 cotizante e medio
    sostén un pensionista), valor que no caso de Lugo é de 1,3, en Ourense o 1,1, e na
    Coruña e Pontevedra do 1,7.
    Ao entender dos expertos para non poñer en perigo a Sostibilidade do sistema é
    preciso que este Ratio non baixe do 2,5 (dous cotizantes e medio sosteñen un
    pensionista). No conxunto do Estado o ratio é de 2,3%, tan so superado en oito
    provincias, entre elas Baleares cun 3,5% e Madrid cun 3,2%.
    En conclusión, moito queda por facer no caso de Galicia e, por ende O NOSO
    LEMA DEBERÁ SER:
    PENSIÓNS E SERVICIOS PÚBLICOS DIGNOS E SUFICIENTES SEN FENDAS
    QUE DISCRIMINEN ÁS MULLERES.
    Para rematar UN AVISO para aqueles Mutualistas que non teñan aínda cobrado o
    que Facenda lles debe por ter cotizado de máis as súas respectivas Mutuas durante
    os anos 1967-1978, xa que un Decreto- Lei que acaba de aprobarse
    mudou o Procedemento das Reclamacións, o Número de anos a Reclamar e a
    DATA TOPE PARA FACELO
    Se non queren ficar afectados desta burda e grave Inxustiza, deben poñerse en
    contacto coas Delegacións de Facenda e estar atentos ás mobilizacións que os
    sindicatos están a convocar, que ao parecer xunto a Declaración do DEFENSOR
    DO POBO DE MADRID, conseguiron que Facenda recúe e procederá a pagar
    todo o que lles debe dentro do ano 2025.
    Atentos por se acaso non o cumpren
    GOBERNE QUEN GOBERNE AS PENSIÓNS DEFÉNDENSE!!
    REITERAR COMA SEMPRE QUE ESTA INTERVENCIÓN QUEDA Á VOSA
    DISPOSICIÓN NA NOSA WEB.
Publicado en Comunicados | Deixa un comentario

Segundo roteiro seguindo a pegada das “mulleres emprendedoras de Compostela” o día 31 de marzo de 2025

Publicado en Actividades | Deixa un comentario

Fotografías da concentración na Praza do Obradoiro o día 3 de marzo de 2025.

Publicado en Galeria fotos | Deixa un comentario

Comunicado da concentración na Praza do Obradoiro do día 3 de marzo de 2025.


Neste primeiro luns do mes de marzo, no que de xeito lúdico celebramos o día
Internacional das mulleres e o noso sétimo aniversario na defensa dun SISTEMA DE
PENSIÓNS E SERVICIOS PÚBLICOS, acompáñannos a nosa Alcaldesa Goretti
Sanmartin, a nosa compañeira Encarna Otero e a representante no Consello
Municipal de Persoas Maiores pola Federación de Asociacións de Veciños do Rural,
Cruz Vázquez, ás que agradecemos a súa presencia
A Plataforma Pensionistas Compostela quere neste acto lembrar algunhas das
Reivindicacións que afectan ás mulleres e que non foron recollidas nin nas 20
Recomendacións do Pacto de Toledo, nin en ningunha das Medidas que conforman
os tres Bloques da Reforma das Pensións 2021 – 2023 – 2025, polo que ao non
aprobarse seguen pendentes. Estamos a falar de:

  • A Reivindicación histórica do Movemento Pensionista de “Pensión Mínima igual ao
    Salario Mínimo Interprofesional”, que afecta maioritariamente ás mulleres. Os datos
    dispoñibles falan de que 2.139.907 de persoas cobran esta pensión e delas 1.950.421
    son mulleres, quen, coa última revalorización cobrarán entre 874 euros e 1.127
    segundo teñan ou non cónxuxe a cargo; esta cantidade sigue a estar por baixo do
    Salario Mínimo Interprofesional de 1.184 euros. É preciso pois seguir coa súa
    reivindicación.
  • A Reivindicación de “ Redución da Fenda de Xénero nas Pensións”, situada en
    torno ao 30% respecto dos homes segundo cal sexa o tipo de pensión, continúa a
    estar presente Existen, é certo, medidas beneficiosas como o Complemento para
    reducir a fenda de xénero, por importe de 39,5 euros/ fillo, ata un tope de 4, que
    pode agregar 158 euros/mes ao importe da pensión ou a Cobertura pola Seguridade
    Social das Lagoas de Cotización, xeradas por excedencias ou permisos para
    coidados de fillos ou maiores. Ambos son Insuficientes ao non ser Estruturais e non
    actuar no Mercado de Traballo, onde, por mor da Fenda de Salarios, hoxe do 18%
    ou 30%, no caso das traballadoras autónomas, a dificultade de acceder a postos
    directivos e de responsabilidade, mentres copan os precarios ou temporais, fainos
    afirmar que o problema da discriminación das mulleres no salarios e as pensións,
    NON TEN REMATADO.
  • Respecto da medida aprobada polo Real Decreto – Lei 11/2024 de 22 de decembro,
    de “Novas Medidas de Xubilación Voluntaria ata os 72 anos”, afirmar que unha vez
    máis non serán favorables para as mulleres, quen por mor dos baixos salarios e
    baixas cotizacións, cobrarán baixas pensións e estarán abocadas a prolongar a súa
    vida laboral, demorando con elo a súa xubilación, pero non de “xeito voluntario” como
    se anuncia senón “forzoso”, se queren ter, segundo os casos, unha pensión ou unha
    mellor pensión.
    Engadir aquí que hoxe as mulleres xa sofren unha Fenda de Xénero na idade de
    xubilación, que os datos dispoñibles sitúan en 2 anos máis tarde que os homes.
  • Ao respecto da Pensión de Viuvez, que hoxe cobran 2.200.000 persoas das que o
    90% son mulleres, por un importe medio de 897 euros, reivindicamos que pase a ser
    do 100% da Base Reguladora fronte ao 60 ou 70% actuais, tendo en conta ademais
    os complemento consolidados polo defunto.
    Tamén para o caso das “Parellas de Feito” reivindicamos se elimine o precepto legal
    que hoxe se aplica, segundo o cal non ten dereito á pensión de viuvez o beneficiario
    no caso de ganar máis que a parella de feito falecida, precepto que non se aplica nos
    restantes casos.
    Para despedirnos, coma sempre, o noso lema de GOBERNE QUEN GOBERNE AS
    PENSIÓNS DEFÉNDENSE AFIRMANDO QUE CONTINUAREMOS COA DEFENSA
    DAS NOSAS REIVINDICACIÓNS.

Intervención de Cruz Vázquez Veiga, presidenta de FERUSA.

Di a ONU, que as mulleres do medio rural son determinantes para a
vertebración territorial e social, e son un vector para a innovación e o
emprendemento.
Pois é verdade.
Sen embargo, no medio rural seguen vixentes escenarios de desigualdade
entre mulleres e homes de forma máis acusada que no medio urbano.
DOBRE DESIGUALDADE: por muller, e por rural.
TRIPLA DESIGUALDADE, SE SUMAMOS O FACTOR DA IDADE: por muller, por
rural e por persoa maior…
Quero lembrar aquí, moi brevemente, algúns dos problemas e deficiencias
que afectan ás mulleres rurais, e máis aínda ás mulleres rurais maiores:
A DESIGUALDADE DE DEREITOS:
A desigualdade de dereitos plásmase claramente nos derivados da
Seguridade Social ou da titularidade das explotacións.
Máis de tres cuartas partes das mulleres que figuran nas estatísticas como
“inactivas” no ámbito rural, dedícanse ao traballo da casa , non remunerado
como actividade principal, en comparación con só un 3% de homes. O que
lle chaman, tamén no entorno urbano, ser “ama de casa”.
Pero, no rural, o “traballo da casa” inclúe moitas veces a explotación
agraria, na que moitas mulleres traballan sen salario, sen seguridade social
e sen recoñecemento, porque o que está dado de alta é o home ou o fillo.
Isto lévanos ao seguinte problema:
A DISCRIMINACIÓN ECONÓMICA:
Que aquí quero deixar patente, pola súa importancia, a través do caso
concreto das hortas familiares.
As mulleres rurais son as principais cultivadoras das hortas familiares. A
produción das hortas familiares está destinada fundamentalmente ao
autoconsumo, aínda que unha parte tamén se vende no comercio de
proximidade.
Dito así, parece unha produción residual, pero esta “invisible” produción
das hortas familiares cubre unha parte substancial das necesidades de
alimentos que ten a poboación galega.
PARA QUE QUEDE CLARO: a importancia da produción obtida polas
mulleres nas hortas familiares está fóra de toda dúbida. É fundamental no
noso consumo interior e a súa magnitude económica é sorprendente, case
equiparable á do sector lácteo, considerado o máis relevante do noso
sistema agrario.
Pero ademais da desigualdade de dereitos e da discriminación económica,
hai aínda OUTROS PROBLEMAS QUE AFECTAN ESPECIFICAMENTE ÁS
MULLERES RURAIS, E MÁIS ÁS MULLERES RURAIS MAIORES, por exemplo:
A FALTA DE SERVIZOS: Aínda que o acceso aos servicios básicos nas zonas
rurais é un problema común, no rural de Galicia esta deficiencia é
especialmente grave. Sirvan como exemplo os casos dos servizos de
transporte, da atención ás persoas máis maiores ou dependentes ou dos
servizos sanitarios. Moitos dos problemas desta carencia de servizos
súfrenos particularmente as mulleres.
DETERMINADOS TIPOS DE ENFERMIDADES: Indica o Sindicato Labrego
Galego, que os Trastornos Musculoesqueléticos, que inclúen doenzas
que afectan a músculos, articulacións, tendóns e nervios, teñen unha
alta incidencia entre as mulleres labregas debido ao uso de ferramentas
e maquinaria que non están adaptadas á súa fisionomía xa que foron
concibidas para homes.
SEN EMBARGO, MALIA ESES PROBLEMAS, AS MULLERES RURAIS, E POR
SUPOSTO TAMÉN AS MULLERES RURAIS MAIORES, APORTAN Á SOCIEDADE
BENEFICIOS DE GRAN TRASCENDENCIA, entre eles:
Volvendo á relevancia das HORTAS FAMILIARES, cultivadas na súa meirande
parte polas mulleres, tal como foi comentado:
o contribúen a que neste país teñamos un medio rural máis habitado e á
xestión territorial do mesmo, xa que o interese por levar un modo de vida
determinado que inclúe o cultivo de hortas familiares para autoconsumo
é un dos factores que inflúe de maneira importante na decisión que
toman as persoas de manter a súa residencia no medio rural. Así pois as
hortas familiares de autoconsumo e quen as cultiva, as mulleres rurais,
contribúen significativamente á existencia dun medio rural habitado e
vivo.
o reducen ou mesmo eliminan o transporte de alimentos que
está causando un colosal impacto ambiental a nivel mundial.
o inflúen positivamente na calidade da dieta porque, entre outras cousas,
baséanse en produtos de tempada que se recollen maduros e non teñen
que soportar longas viaxes.
o son fundamentais para acadar a soberanía alimentaria ou polo menos
para achegarse a ela.
E OUTRO BENEFICIO IMPORTANTÍSIMO que quero destacar antes de
rematar é o resultante da PARTICIPACIÓN:
As mulleres en xeral, tamén as rurais, e nomeadamente as mulleres rurais
maiores , empregan máis tempo que os homes na participación en
asociacións, organizacións e todo tipo de actividades sociais. Por exemplo
en asistir a reunións do colexio, levar ás fillas e fillos aos centros médicos
ou facer xestións diante das administracións ou bancos. Pero tamén en
actividades como excursións, obradoiros e eventos dos centros
socioculturais, reivindicacións do movemento veciñal…
É DICIR, E REMATO:
Lonxe dos focos e das cámaras, as mulleres rurais, incluíndo as mulleres
rurais maiores, desenvolven un “traballo-non-traballo”, que non é
remunerado nin recoñecido, pero de incalculable interese social e
comunitario.
Un “traballo-non-traballo” altamente participativo, implicado, empático e
xeneroso, voluntario. Silencioso pero diario, cotiá. VALIOSÍSIMO.
E NON PORQUE O DIGAN OUTROS cando o recoñecen en homenaxes
puntuais que romantizan a vida de “mulleres rurais maiores”, e que nos
queren contentar facendo de nós heroínas uns poucos días ao ano, ao xeito
de idealizadas “súper- avoas”,
SENÓN PORQUE NÓS SOMOS PLENAMENTE COÑECEDORAS da nosa valía,
e somos nosoutras as que decidimos conscientemente asumir ese decisivo
papel que nos atribúe a ONU, vertebrador e emprendedor, no sentido máis
amplo de ámbalas dúas palabras, UN ROL ACTIVO E PROACTIVO.
En fin, no día de hoxe é necesario que saibades que:
AS MULLERES RURAIS MAIORES NON TEMOS MEDO, e moi especialmente
non temos medo a “gastarnos”.
Pero, o que non queremos é “desgastarnos”.
E para iso precisamos que se nos faciliten os medios e servizos, AS
FERRAMENTAS, para que a nosa esencial achega sexa máis satisfactoria e
proveitosa,
PARA NÓS MESMAS E PARA O CONXUNTO DA SOCIEDADE.
MOITAS GRAZAS!!

Publicado en Comunicados | Deixa un comentario

Primeiro roteiro seguindo a pegada das “mulleres emprendedoras de Compostela” o día 24 de febreiro de 2025

Publicado en Actividades | Deixa un comentario

LA VOZ DE LAS PLATAFORMAS

A Coordinadora da Plataforma Pensionistas Compostela acordou participar neste encontro coa seguinte ponencia:

III ENCONTRO DE “A VOZ DAS PLATAFORMAS”

Como nos encontros anteriores de “La Voz de las Plataformas” queremos participar compartindo as nosas reflexións e as nosas experiencias.

Se no primeiro encontro reflexionabamos sobre a construción da unidade e no segundo bosquexabamos unha posible estrutura organizativa, hoxe trasladamos o convencemento de que calquera unidade estrutural é imposible. Mais isto non é unha declaración derrotista, é simplemente a exposición dunha realidade a que propoñemos enfrontarnos con pragmatismo.

Vimos reiterando que é fundamental cimentar o Movemento de Pensionistas nas dinámicas de traballo das distintas plataformas e converxer na acción unitaria puntualmente cando as circunstancias o requiran. Cremos que o noso activismo como Plataformas de Pensionistas debe comezar polo máis local, participando en todos os espazos de socialización posibles e tamén nos institucionais, combinando pedagoxía e reivindicación. As culturas organizativas, das que somos herdeiros todas e todos, chocan coa teimuda realidade dunha sociedade que impón os seus ritmos e unhas estruturas de poder que teñen perfectamente engraxados os mecanismos de disolución de calquera contestación. Sen embargo, as organizacións sociais seguen coas súas estratexias atávicas desa cultura á que nos referimos, formulando sempre a unidade como unha adhesión e atrapados en dinámicas burocráticas de control sen deixar de mirar nunca ao horizonte da hexemonía. Ao final dilúese o Movemento e queda só a punta desa estrutura insistindo en negociar en base a unha representatividade que o interlocutor sabe que non ten. Por iso a única opción é un espazo de encontro capaz de concertar accións puntuais.

A nosa proposta céntrase na acción das plataformas, en fortalecer a dinámica local. Fundaméntase en tres ideas básicas:

  1. Manter como obxectivo principal a propia Plataforma coma un espazo participativo e democrático, desde a consideración de que é un colectivo plural e socialmente transversal. Intentar por todos os medios que as decisións sexan resultado de debate e tomadas colectivamente. Isto é moi difícil e non se consigue sempre, mais temos que tomar como un imperativo garantir sempre que como mínimo sexan coñecidas e aceptadas. Consideramos tamén moi importante complementar a acción principal das concentracións con actividades cívico-culturais que fomenten a integración e a socialización. En case todos os sectores dos servizos públicos existen plataformas de defensa igual que a das Pensións, mantelas vivas esixe moito esforzo e constancia e ás veces perdemos a paciencia, mais a solución non é fuxir cara diante creando espazos novos para suplilos. Desenvolvémonos nun contexto complexo e incerto no que as organizacións desaparecen ou sobreviven, só as que son capaces de xerar unha cultura permanecen. Ese é o noso reto, xerar unha cultura organizativa democrática querida e defendida por todas as persoas que a compoñen.
  2. Centrar a nosa acción reivindicativa no que nos afecta máis directamente ás persoas pensionistas: Pensións e Servizos Públicos relacionados coas persoas maiores. Por suposto que estaremos activos apoiando calquera mobilización social, mais non podemos tomar a iniciativa en manifestarnos por todo en todo momento. Iso xera confusión, dilúe a loita e esgota as nosas forzas e os nosos recursos. Cremos que a acción máis eficaz é acudir cada primeiro luns de mes ás concentracións nas Prazas de cada localidade, mantendo a constancia. A nosa forza está na resistencia. Unha dinámica de denuncias permanentes e diversas sería coma unha inflación que remata desvalorizando a loita en si, e iniciar moitas campañas sen que estean ben deseñadas e fundamentadas garantindo a conclusión, levan inevitablemente a frustración. O obxectivo é a Coherencia e seriedade que vaia construíndo unha reputación.
  3. Participar en todo o local, nas políticas municipais, na reivindicación dunha vellez activa e dun modelo de cidade amable con servizos e espazos dignos para as persoas maiores. No caso de Compostela estamos participando activamente no Consello Municipal de Persoas Maiores, órgano creado a partir dunha proposta da nosa Plataforma. Certamente, todo o que nos afecta non depende só do Concello. Servizos como Dependencia, Coidados e Residencias dependen fundamentalmente do Goberno Autonómico e iso esixe traballar na construción dunha acción unitaria no ámbito galego, aportando aí todo o noso traballo local. Neste senso, recentemente creamos varios grupos de traballo: Residencias e Coidados, Participación no Consello Municipal de Persoas Maiores, Muller e Comunicacións… Iranse creando máis en función da necesidade e da dinámica da propia Plataforma. Nas seguintes ligazóns pódese acceder ao Regulamento do Consello e á páxina web da Plataforma Pensionistas Compostela, onde se pode ver toda a nosa actividade e documentos de reflexión.

https://santiagodecompostela.gal/sites/default/files/inline-images/resources/transparencia/TR4040/1Regulamento_do_Consello_Municipal_de_persoas_maiores.pdf

Compostela marzo de 2025

Publicado en Movémonos, Uncategorized | Deixa un comentario

Fotografías da concentración do luns 3 de febreiro de 2025 na Praza do Obradoiro

Publicado en Galeria fotos | Deixa un comentario

Comunicado da concentración na Praza do Obradoiro do día 3 de febreiro de 2025

Un novo primeiro luns de mes estamos nesta praza fieis ao noso lema de
GOBERNE QUEN GOBERNE AS PENSIÓNS DEFÉNDENSE.
Tocaba hoxe falar da Revalorización das Pensións no 2025 en Galicia, ao telo feito respecto
do Estado na concentración de Xaneiro. Pero o acontecido o pasado 22/01/2025 que
supuxo a non Convalidación do Decreto 9/2024 coñecido como Decreto Ómnibus, revocado
por 177 votos en contra (PP, JUNTS e VOX) e 171 a favor, OBRIGOUNOS a MUDAR esta
Intervención, ante a Alarma, Rabia, Indignación e Frustración que produce, unha vez máis
que as Pensións sexan moeda de cambio e crispación entre o Goberno e os partidos
políticos antes citados, que, LEMBREMOS, sempre votaron en contra da Reforma das
Pensións de 2021 – 2023 .
Estes partidos amosan ter nula capacidade de entendemento e negociación, o que os leva a
montar Circos como o do pasado 22/1/2025, situándose con elo de costas os verdadeiros
intereses dos cidadáns.
O voto negativo á Revalorización das Pensións tiña como consecuencia inmediata que a
nómina de xaneiro, ao estar vixente aínda o Decreto, incorporara a Revalorización, pero non
o faría, de non mediar deus ou demo, a nómina de febreiro, que se cobraría cos importes
correspondente o ano 2024.
Esta noticia fíxonos cavilar, como era posible que algo que xa estaba aprobado pola lei
20/2021 da Reforma das Pensións e afecta a preto de 12 millóns de pensións e case a 10
millóns de Pensionistas, podía ser cuestionada e revocada! É unha broma de mal gusto
que non se entende nin se admite, salvo que todo valga para cargar contra o Goberno.
Como ao parecer toda a culpa foi dese “Decretazo”, pasaremos a falar do seu contido.
Tiña 101 artigos,15 disposicións adicionais e 15 disposicións finais, isto é, ocupaba 140
páxinas do BOE, que contiñan 80 medidas moi variadas referidas a materias moi
distintas. O que non implica, como ao parecer pensan os que o tombaron (PP,VOX,JUNTS),
que sexa Ilegal, Inusual ou Irregular. Pola contra, forma parte da “Xerga Legal” que utilizan
os distintos Gobernos, estatais ou autonómicos, cando así o consideran pertinente. É o
caso das chamada “Leis de Acompañamento Orzamentario”, das que é un bo exemplo a Lei
de Acompañamento dos Orzamentos de Galicia para 2025, un claro exemplo de
farragosidade, mestura de normas e disposicións que aproban e derrogan outras moitas,
que nada teñen que ver cos Orzamentos.
O que si é certo e debe recoñecerse, é que normas destas características precisan ben de
maiorías absolutas ou dun forte consenso, cousas que non tiña o Goberno cando o levou
ao Congreso o pasado 22/01/2025.
Por este motivo cabe cualificar este tipo de normas de” Inoportunas” politicamente
falando, ao levar implícito que ou todo se aproba ou todo se tomba, ao non ser posible
aprobar as medidas por temas e de xeito separado. Tan so engadir que tal Decreto,
oportuno ou non, tampouco cabe ser tachado de Manipulador, Oportunista ou de Trágala
tal como fixeron quen nestes días falaban en nome do PP,JUNTS OU VOX.
CINCO escenarios eran posibles tras tombar o Decreto Ómnibus:
1) Volver a presentalo coma estaba, postura que defendeu Sumar
2) Fraccionalo en varios como propoñían outros grupos
3) Non facer nada como parecía indicar o Presidente do Goberno, ao dicir que eles xa
cumpriran
4) Esperar a que se aprobara a proposta de Lei que o PP presentou apenas unhas despois
horas de ter votado en contra
5) Non aprobar nada que propoña este Goberno como afirmou o Sr Abascal.
Por todo elo, con Sorpresa, Desconfianza pero á vez con alegría, recibimos a noticia de
que o Consello de Ministros do día 28 de Xaneiro, aprobara un novo Decreto, fragmentado,
do Ómnibus, consensuado con JUNTS, e que ao parecer conta co apoio do PP, cousa
Incríbel de ser certa. A cambio, iso si, e a proposta de JUNTS, o Presidente do Goberno
someterase a “unha moción de confianza” que so terá un “valor político” ao carecer de
“efectos xurídicos” para o presidente, quen non queda obrigado a dimitir de ser o caso
Estamos de novo ante outra función do Circo, na que, como nos teñen acostumados,
haberá gritos, insultos e aplausos para os que interveñan. Non conectemos a Radio nin a
TV, de sobras sabemos de que va todo isto! So resta dicirlle ás súas Señorías
POR FAVOR, SENTIDIÑO, COAS PENSIÓNS NON SE XOGA.
O novo Decreto contén 28 Medidas claves, que entraron en vigor o xoves día 30 de
Xaneiro e será de novo levado ao Congreso para a súa Convalidación, os Pensionistas
estaremos atentos e esperamos non ter Sorpresas.
O DECRETO DEIXA FÓRA por diversos motivos e para futuros Decretos cando menos as
seguintes materias:

  • Medidas de carácter tributario e económico que se negociarán mais adiante.
  • Axudas a empresas Electro Intensivas, medidas para suavizar o impacto contable do
    imposto aos bancos, e as subvencións a empresas sen balance previo pertinente.
  • As “Entregas a Conta” ou Anticipos as Comunidades Autónomas, en compensación por
    carecer o Estado de Orzamentos Xerais para 2025. Que supoñen no caso de Galicia,
    700.000 euros e que foi criticado pola FEGAMP ao prexudica con elo aos Concellos que a
    traveso da Xunta reciben os fondos.
  • Modificacións na lei da Sociedade da Información e do Servicio Postal.
  • O PLAN de Rexeneración Democrática .
    O NOVO DECRETO que se presentará en breve para ser Convalidado, inclúe entre as 29
    Medidas as seguintes:
  • A prohibición de despidos por costes enerxéticos, que efectúen empresas que recibirán
    axudas directas derivadas de ditos costes
  • A Prórroga das axudas ao transporte público que estaban vixentes e que no caso de
    Galicia afectaba a 80.000 usuarios e a 1,5 millóns de cidadáns no caso do Estado, xa
    Vixente dende o 30 de xaneiro
  • A Prorroga do SMI, ata que rematen as negociacións que o Goberno e os Axentes Sociais
    teñen en curso. O que supón que sigue Vixente o de 1.137 euros/mes.
  • As Axudas aos afectados pola DANA e pola erupción do volcán na illa da Palma.
  • Gran parte das Medidas incluídas no anterior Decreto como Escudo Social, que os socios
    de goberno pedían continuaran e que estaban vixentes dende o COVID e a guerra de
    Ucraína.
  • A tripla suba das Cotizacións Sociais, derivadas da aplicación do Mecanismo de Equidade
    Interxeracional, a cota de Solidariedade e o incremento das Bases Máximas de Cotización,
    destinadas todas elas a nutrir de máis Ingresos o Sistema Público de Pensións. Así como a
    suba do importe da Pensión Máxima, que queda en 3.267 euros
  • A prohibición de cortes dos subministros básicos de auga, luz e gas, que afectaría a 1,8
    millóns de fogares vulnerables, así como a inclusión dos descontos adicionais do bono
    eléctrico nestes mesmos casos.
  • O Mantemento das disposicións de desafiuzamentos e lanzamento por impagos da renda,
    de fogares que afecten a persoas ou familias vulnerables sen alternativa habitacional.
    Reforzada esta vez cun sistema de avales públicos e garantías para propietarios e
    inquilinos. Isto último moi contestado polos propietarios de pisos alugados.
  • A CESIÓN ao PNV do palacete de París, que foi sede do Goberno vasco no exilio, logo
    incautado pola Gestapo e entregado ao réxime de Franco. Este foi un dos argumentos que
    usou o PP para votar en contra da aprobación do Decreto, ao seren, dicían, un novo regalo
    aos nacionalistas e obviando aclarar que se trata dunha petición xa formulada aos
    anteriores Gobernos.
  • Prórroga do escudo antiopas, ata 31/01/2026, que supón a suspensión do réxime de
    liberalización de determinadas inversións estranxeiras directas en España
  • A Revalorización das Pensións conforme o IPC/MEDIA / INTERANUAL, tal como recolle a
    lei 20/2021 da Reforma das Pensións, que acadou o valor do 2,8% para 2025 e que será
    do 2,8% para as Pensións Contributivas, do 6% para as Pensións Mínimas, e que podería
    acadar o 9 ,1% no caso de xubilación con cónxuxe a cargo ou de Viuvez con cargas
    familiares .
    No caso das Prestacións no contributivas, o SOVI (Seguro Obrigatorio de Vellez e
    Invalidez) e o Ingreso Mínimo Vital será dun 9%.
    Ao terse logrado este Acordo, que deixa sen efectos a derrota sufrida polo Goberno o
    pasado 22/1/2025, que tombou xunto o Decreto Ómnibus, o imposto ás enerxéticas que
    non apoiaba JUNTS, evidénciase unha vez máis e ben as claras, que as Políticas Sociais
    Públicas dirixidas aos sectores da poboación máis desfavorecidos, pouco ou nada
    preocupan aos partidos que aspiran a gobernarnos, que non dubidan en arrinconalos
    cando non favorece aos seus particulares intereses, que antepoñen sen recato, por moita
    alarma social que poida producirse .
    O MOVEMENTO PENSIONISTA TEN SEMPRE PRESENTE, E HOXE MÁIS QUE NUNCA,
    QUE SEGUIRÁ A LOITAR EN DEFENSA DAS PENSIÓNS E OS SERVICIOS PÚBLICOS
    XA QUE
    GOBERNE QUEN GOBERNE AS PENSIÓNS DEFÉNDENSE.
Publicado en Comunicados | Deixa un comentario

Documento enviado ao grupo que se reuniu en Compostela, coa nosa reflexión e posicionamento, diante da proposta de crear unha Asociación en defensa da dependencia e discapacidade, do que informamos na última concentración.

https://pensionistascompostela.org
mailto:plataformapensionsc@gmail.com

REFLEXIÓN E POSICIONAMENTO EN RELACIÓN COA CONSTRUCIÓN
DUN ESPAZO UNITARIO PARA A DEFENSA DUNHA VELLEZ DIGNA
En coherencia co que vimos reiterando sobre a construción dun
movemento unitario cimentado nas dinámicas de traballo das distintas
plataformas, en relación coa construción dun espazo que sume esforzos par
reivindicar un modelo de Servizos de Residenciais para unha vellez digna,
expresamos a nosa vontade de converxer nunha acción unitaria e facemos as
seguintes consideracións e propostas:
• Cremos que o noso activismo como Plataforma de Pensionistas debe
comezar polo máis local, participando en todos os espazos de socialización
posibles e tamén nos institucionais, combinando pedagoxía e reivindicación.
Sabemos que é necesario canalizar todo iso para construír o Movemento,
primeiro en Galiza e despois no Estado, con todas as alianzas posibles, mais
pensamos que debe ser con estruturas o suficientemente flexibles para que, nin
as distintas culturas organizativas nin as inxerencias interesadas, podan
dinamitalas. E tamén para evitar o que acostuma a pasar, que quede só a punta
dunha estrutura insistindo en negociar en base a unha representatividade que o
interlocutor sabe que non ten.
• Todas as persoas que participamos no Movemento a través das distintas
Plataformas, compartimos a indignación polas inxustizas e as múltiples estafas
sociais, mais toda mobilización social require estratexias. As campañas de
mobilización non poden ser accións puntuais, deben estar enmarcadas
nunha acción a longo prazo. Parece que as organizacións políticas e sociais
transversais, ás que lles correspondería planificar a estratexia global e canalizar
a mobilización social, non están cumprindo esa función. As razóns son moitas e
moi complexas para analizar aquí. Mais a solución non está en que cada sector
pretenda suplir esa carencia manifestándose por todo en todo momento. Iso xera
confusión, dilúe a loita e esgota as nosas forzas e os nosos recursos. Cremos
que a acción máis eficaz é acudir cada primeiro luns de mes ás concentracións
nas Prazas de cada localidade, mantendo a constancia. A nosa capacidade de
presión mídese polo número de persoas que acudamos ás concentracións. A
nosa forza está na resistencia. Unha dinámica de denuncias permanentes e
diversas sería coma unha inflación que remata desvalorizando as denuncias e a
loita en si. Debemos sumarnos, iso si, ás convocatorias de mobilizacións que
fagan outros sectores e convocalos cando nós fagamos as nosas. Ademais de
participar nas organizacións sociais e políticas transversais que consideremos.
En case todos os sectores dos servizos públicos existen plataformas de defensa,
mantelas vivas esixe moito esforzo e constancia e ás veces perdemos a
paciencia, mais a solución non é fuxir cara diante creando espazos novos para
suplilos. Un espazo coma o que se propón ten que ser de confluencia de outros
espazos para accións unitarias puntuais.
• A reivindicación dunha vellez activa e dun modelo de Residencias
humanizado con servizos que garantan a dignidade das persoas maiores, entra
de cheo na nosa loita por un Sistema de Pensións Público e solidario, na loita
pola dignidade das persoas maiores. Mais, aínda que estea relacionado, temos
que separar, Residencias e Servizos de atención ás persoas maiores, da
dependencia en xeral. Centrarnos no que nos afecta máis directamente como
pensionistas e maiores. Do mesmo xeito, temos que separar a loita polo servizo
da loita sindical do persoal traballador. Aínda que obviamente teña relación e lle
prestemos o noso apoio.
Por tanto:
• Pensar o grupo como un espazo de confluencia de Plataformas e
Asociacións diversas que estean relacionadas co tema. Isto implica que as
persoas que acudan a este espazo deben facelo en representación desas
entidades que desenvolven o seu activismo na súa localidade. A dinámica que
se propuxo no primeiro encontro supón centralizar as decisións nun grupo un
tanto ventureiro que non potencia a participación, ao contrario invalídaa. Ten que
ser un espazo de confluencia transparente e representativo.
• Marcarse como obxectivos desta alianza, recoller e canalizar a denuncia
pública e xudicial, cando haxa base, que chegue das distintas localidades. Da
realidade concreta. É a mellor maneira de poñer en evidencia a corrupción
institucionalizada e a absoluta falta de interese polo benestar e a dignidade das
persoas, as mentiras repetidas e a diverxencia crecente, mesmo co modelo
recomendado pola Unión Europea. Ao mesmo tempo debemos promover a
elaboración de propostas.
• Por último, pedimos algo de serenidade. Non entendemos esta
precipitación en crear unha asociación sen un debate profundo en cada unha
das Plataformas Locais ou entidades que queiran participar. Trátase dun proceso
que debe implicar debate e toma de decisións, única maneira de promover a
participación consciente e a mobilización social.
En conclusión, propoñemos:
• Comezar un proceso de debate en todas as Plataformas e Asociacións e
organizacións relacionadas co tema dos Servizos de Residencias e
Atención ás Persoas Maiores, sobre a creación deste espazo de alianza
que canalice unha acción unitaria en Galiza.
• Celebrar unha reunión con 2 representantes de cada unha destas
organizacións e establecer as bases de funcionamento e a estrutura
organizativa elixindo responsables da coordinación e da representación.
• Rolda de prensa posterior con representación de todas as entidades que a
constitúan para presentala en sociedade con un manifesto que recolla os
obxectivos e a denuncia do que pasa nas Residencias e nos Servizos de
atención e coidados ás Persoas Maiores.
Sabemos que isto obriga a reconsiderar e reiniciar, mais foi todo un tanto
precipitado e non puidemos ter o debate interno para fixar a nosa posición e
proposta antes. Mais, para que salvar a frustración, propoñemos reconverter a
rolda de prensa prevista para xaneiro na presentación do manifesto por parte de
todas as organizacións. Pódese retomar o manifesto e a rolda de prensa que se
fixo en Compostela polo día do maltrato ás persoas maiores na que quedamos
un moi sos. Pois despois de que se consensuou un manifesto asinado por:
Plataforma Pensionistas Compostela, MODEPEN (Movemento Galego pola
Defensa das Pensións e dos Servizos Públicos), Vellez Digna (Asociación
galega de Familiares e Usuarios de Residencias), REDE (Federación de
Familiares e Usuarias de Residencias e da Dependencia), TREGA (Asociación
de Traballadoras e Traballadores de Residencias), ASFAREBA (Asociación de
Familiares da Residencia de Barreiro e das Residencias de DomusVi), CRAPD
(Asociación de Familiares e Usuarias de Residencias Públicas), convocouse aos
medios a unha Rolda de prensa para presentar o manifesto e estabamos
Gonzalo de MODEPEN e a COORDINADORA da Plataforma Pensionistas
Compostela. Non o dicimos co ánimo de reprochar nada, sabemos que é difícil,
mais isto non pode volver a suceder. Pódese presentar o Manifesto coas
actulizacións que sexa necesario para denunciar o tema coincidindo con que se
vai volver tratar a moción no Parlamento.
Compostela 22 de decembro de 2024

Publicado en Uncategorized | Deixa un comentario